In de Nederlandse discussie over het koloniaal verleden staat de slavernij in het Caraïbisch gebied centraal. Maar Suriname heeft ook een stelsel van contractarbeid gekend. Dit vormt de geschiedenis van de grootste etnische groep, de Hindostanen. Hoewel hierover ondertussen enkele boeken zijn geschreven – veelal door Hindostanen zelf – heeft deze geschiedenis het Nederlands publiek nauwelijks bereikt.
Ongezien, ongehoord van Jaswina Elahi en Ruben Gowricharn maakt de verbinding zichtbaar tussen afschaffing van de slavernij en de immigratie van contractarbeiders, bespreekt de culturele erfenis van Surinaamse Hindostanen en gaat in op de effecten op de hedendaagse Hindostaanse gemeenschap in Nederland
Jaswina Elahi is cultuurwetenschapper en schrijft in verschillende (digitale) kranten over Hindostanen en hun koloniale verleden. Daarnaast is zij onderzoeker bij het Rathenau Instituut.
Ruben Gowricharn, hoogleraar Hindostaanse diasporastudies aan de Vrije Universiteit, heeft tal van boeken en artikelen over Hindostanen in Suriname en Nederland op zijn naam staan.
Komende boekbesprekingen zal ik toevoegen aan deze post. Ik wacht zelf op de e-bok versie
Boekbesprekingen
De meerwaarde van het boek is, dat het verhaal van de contractarbeiders een verbinding is geworden tussen hen en de jonge generatie Hindostanen in Holland: een verbinding tussen India, Suriname en Nederland: een verhaal van verschillende generaties
“Ik denk dat er in dit boek veel nieuwe perspectieven staan waar lezers hun voordeel mee kunnen doen. Geschiedenis is niet alleen een feitelijke opsomming, maar ook interpreteren en verbanden belichten. In dit boek bespreken we tal van opvattingen die onzes inziens soms onjuist zijn. Dat is al de moeite van het lezen waard. Maar ook het breken met een chronologische vertelling – ‘en toen gebeurde dit en toen dat’ – is nieuw in de historiografie van Suriname. We hebben de verbindingen gemaakt aan de hand van thema’s zoals godsdienst, taal, kunsten, identiteit en dergelijke. Dat biedt niet alleen nieuwe gezichtspunten, maar ook nieuwe informatie. Overigens, dit boek is vooral geschreven voor het Nederlandse publiek en de jongste generaties Hindostanen die verbluffend weinig van de eigen geschiedenis afweet. Maar ook de oudere generaties hebben wat aan het boek.”
Bronnen
Reacties
Een reactie posten